osiem miesiecy ciszy

Panta rhei. Istnienie tego bloga przestalo w pewnym momencie miec sens.

Ale przez ostatnie dwa miesiace powracala do mnie ta niepokojaca mysl... coraz wiecej slow zastepuje angielskimi odpowiednikami. Coraz wiecej mysli upraszczam, PONIEWAZ mysle po angielsku.
I czasem wydaje mi sie, ze w pewnym (intelektualnym) sensie, moje refleksje sa nie-domyslone (macie czasami taka mysl, ktora jakby 'lapiecie', ale jej nie sformuujecie, nie ubierzecie w slowa, wiec gdyby ktos Was zapytal o czym myslicie, to by Wam to umknelo?). Czy mysli niesformuowane, o ktorych nie da sie porozmawiac, sa cokolwiek warte?

To lenistwo formuowania wlasnych mysli jest dla mnie wystarczajacym powodem, by... zaczac jeszcze raz.

=)

A zatem witajcie ponownie w odchlani mojego (bez)rozumu.


[Poza tym, co by tu wiele mówic, latwiej sie obrabia tylki w egzotycznym jezyku* ;)] *tak ostatnio nazwal jezyk polski moj chlopak, zatem niech bedzie 'egzotycznie'.

Niech sie stanie! Rzeka plynie. A ja mam wieeele ciekawych planow na nadchodzacy rok. :) :) :)


Do uslyszenia wkrotce.
K.